Αργησα να γραψω για το Never Let Me Go (ελλ.τιτλ. «Μη Μ’Αφησεις Ποτε», απο 7/4/11 στις αιθουσες). Μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες για φετος, ισως Η αγαπημενη μου εως τωρα. Τη λατρεψα! Ναι ξερω, καποιοι ισως την θεωρουν υπερβολικη, μελό, καταθλιπτική, βαρετη, γλυκαναλατη, ατελειωτη… Καποιοι αλλοι που εχουν διαβασει το βιβλιο του Kazuo Ishiguro πανω στο οποιο βασιζεται, ισως απογοητευτουν. Δεν εχω διαβασει το βιβλιο (ακομα) και πριν τη δω δεν ηξερα απολυτως τιποτα, εκτος απ’το οτι «επιβαλλοταν» να μην τη χασω. Δεν ειχα δει καν το τρέιλερ. Ευτυχως! Το τρέιλερ ειναι μεγαλο σπόιλερ, δες το με δικη σου ευθυνη… Εγω προσωπικα μισω τα σπόιλερς, γιαυτο και οπως ισως εχεις αντιληφθει απο αλλα ποστς τακτικε μου αναγνωστη, ποτε δε σου διηγουμαι τις υποθεσεις των ταινιων που σχολιαζω! Φοβαμαι μη «ξεφυγει» κατι. Στο Never Let Me Go, νομιζω αν ξερεις τι θα δεις ακριβως, χανεται αρκετη απο την μαγεία του… Τελος πάντων, προκειται για μια πολυ δυνατη ταινια αγαπης, αφοσιωσης, πεπρωμενου, τραγικοτητας, που σε προβληματιζει για πολλες μερες μετα. Απιστευτη φωτογραφια, σκηνοθεσια αψογη (Μark Romanek), υπεροχες ερμηνειες απο τους 3 πρωταγωνιστες Carrey Mulligan, Keira Knightley και Andrew Garfield (καταπληκτικος!), οπως κι απο την αγαπημενη Charlotte Rampling (classic). Moυσικη…τι να πω για αυτο το soundtrack! Επισης προσεξε τα χρωματα της ταινιας. Πφφφ δεν μπορω να πω αλλα, θα γινω κουραστικη, αφου κατ’εμε δεν υπαρχει κατι ασχημο εδω! Εντυπωσιακη η παντελης απουσια απο τις υποψηφιοτητες των Οσκαρ, αλλα δε θα το σχολιασω… Δες την ομορφη αυτη ταινια, αστην να σε παρασυρει στην ηρεμια και τη φαντασια της, και ελα μετα να την κουβεντιασουμε πιο κατω στα σχολια (σποιλερς στο φουλ εκει!)
Ξερεις οτι ειμαι λιγο ρομαντικια, δε με παρεξηγεις! Αν θες δραση, πυροβολισμους, σεξ και αυτοκινητα, μην πας με τιποτα να το δεις φυσικα… Αλλιως, παρε τα χαρτομαντηλα σου και απολαυσε το. Οπως εκανα κι εγω.
6 Σχόλια
Comments feed for this article
05/04/2011 στις 23:53
MissBeeQueen
Λοιπόν. Ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από αυτό που είδα. Δεν το περίμενα καθόλου. Δεν είχα δει το τρέιλερ, ούτε είχα ακούσει κάτι για αυτό, αφού η beloved ladylovesthemovies δεν σποϊλάρει ποτέ.
Συμφωνώ με την υπέροχη κριτική της κι έχω απλά να προσθέσω συναισθήματα με bullets:
*Η ταινία είναι τόσο ήρεμη κι ο θεατής τόσο αναστατωμένος.
*Μόνο ένας Ιάπωνας θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τόσο εξωπραγματικό και ταυτόχρονα να το παρουσιάζει τόσο ωμά, λες και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
*Η σκηνή με το αυτοκίνητο και τον Τόμι στον δρόμο δεν περιγράφεται.
*Στο τέλος που η κοπέλα αναρωτιόταν πώς θα ήταν αν είχαν περισσότερο χρόνο μαζί, της απάντησα ότι ποτέ δεν είναι αρκετός.
*Κι εκεί κατάλαβα τι ήθελε να πει ο Ιάπωνας…
Χρειάζεται χρόνος για να συνέλθεις από αυτή την ταινία. Απλά υπέροχη!
06/04/2011 στις 00:36
ladylovesthemovies
Αχ ποσο μα ποσο χαιρομαι που την ειδες και σου αρεσε, αν και ημουν καταβαθος σιγουρη οτι θα συμφωνουσαμε ΚΑΙ εδω! Πολλα συναισθηματα, ετσι? Συμφωνω με τα bullets σου, η σκηνη με τον Τομι στο δρομο να ορυεται με συγκλονισε κι εμενα (πολυ κλαμα λεμε) αλλα και η σκηνη του στην παραλια επισης… Λεω να τον διαβασω τον Ιαπωνα παντως, συντομα κιολας.
Θενκς για τα καλα σου λογια αγαπημενη σιστα 🙂
17/04/2011 στις 23:24
sali
πολύ ωραίο, και πολύ καλή η συμβουλή σου, καλύτερα να μην ξέρεις τιποτα για την ταινία πριν τη δεις, thnx
20/04/2011 στις 04:20
ladylovesthemovies
χαιρομαι που σου αρεσε, αλλα και που ακολουθησες τη συμβουλη μου! ευγε Σαλι 😛
18/04/2011 στις 15:44
Marietta
αχ εγω εχω διαβασει το βιβλιο, αλλα με αυτα που γραφεις με ιντριγκαρεις να τρεξω να τη δω σημερα κιολας αν προλαβω. οποτε θα επανελθω για σχολια μετα! χαχα
thanks για την ενημερωση!
keep the good work – blog!!xxx
20/04/2011 στις 04:19
ladylovesthemovies
thank you thank you!!!!! θα αναμενω σχολιο 😉
xxx